نامۀ مورّخ ۷ آپریل ۲۰۰۸
در نامه‌ای به تاریخ ۷ 7 آپریل ۲۰۰۸ در بارۀ اظهار نظرهای یکی از دانشمندان امر راجع به وظایف و مصونیّت بیت العدل اعظم چنین آمده است:
بیت العدل اعظم اصولاً مایلند احبّای عزیز برای تفحّص و تحقیق در امر مبارک و تبادل افکار فردی در بارۀ تعالیم الهی حدّ اکثر آزادی را داشته باشند. ولی باید بیان مبارک حضرت عبدالبهاء در مورد استنباط از آثار مبارکه را به خاطر داشت که می‌فرمایند:
...استنباط و استخراج افراد علما را حکمی نه مگر آنکه در تحت تصدیق بیت عدل درآید و فرق همین است که از استنباط و تصدیق هیئت بیت عدل که اعضایش منتخب و مسلّم عموم ملّت است اختلاف حاصل نمی‌گردد ولی از استنباط افراد علما حکماً اختلاف حاصل شود و باعث تفریق و تشتیت و تبعیض گردد و وحدت کلمه بر هم خورد و اتّحاد دین الله مضمحلّ شود و بنیان شریعة الله متزلزل گردد.
بیت العدل اعظم قصد ندارند که در حال حاضر در بارۀ وظایف و اختیارات خود علاوه بر آنچه موجود است توضیحات بیشتری مرقوم دارند. همین که بیت العدل اعظم چنین توضیحاتی را ضروری نمی‌دانند باید هشداری برای دوستان باشد که موشکافی احبّای عزیز در تعیین دقیق حوزۀ عمل بیت العدل اعظم مقرون به حکمت نیست. معهذا لازم به تذکّر است که اگرچه بیاناتی واضح در آثار مبارکه راجع به عصمت موهوبی بیت العدل اعظم در زمینۀ قانون‌گذاری وجود دارد، این استدلال که بیت العدل اعظم فقط در حوزۀ تشریع مصون از خطاست معتبر و قابل توجیه نیست. به طور قطع بیانات مؤکّدۀ بی‌شمار موجود در آثار مبارکه، از جمله بیان مبارک ذیل از الواح مقدّسۀ وصایای حضرت عبدالبهاء برای ردّ چنین ادّعایی کافی است:
...فرع مقدّس و ولیّ امر الله و بیت عدل عمومی که به انتخاب عموم تأسیس و تشکیل شود در تحت حفظ و صیانت جمال ابهی و حراست و عصمت فائض از حضرت اعلی روحی لهما الفداست آنچه قرار دهند من عند الله است من خالفه و خالفهم فقد خالف اللّه و من عصاهم فقد عصی اللّه و من عارضه فقد عارض اللّه و من نازعهم فقد نازع اللّه و من جادله فقد جادل اللّه و من جحده فقد جحد اللّه و من انکره فقد انکر اللّه.
سویٰ از مسئلۀ مصونیّت از خطا، موضوع مرجعیّت در میان است. در مرقومه‌ای که از طرف حضرت ولیّ‌امرالله به زبان انگلیسی نوشته شده چنین می‌فرمایند: «افراد احبّا این حقّ را ندارند که حوزۀ اختیارات ولیّ امر الله را محدود نمایند یا داوری نمایند که در چه موقعیّتی باید از او اطاعت کنند و یا چه وقت آزادند که قضاوت او را ردّ نمایند. چنین طرز فکر و رفتاری واضحاً به آشفتگی و تفرقه خواهد انجامید.» احبّای عزیز باید همین اصل و قاعده را در بارۀ بیت العدل اعظم نیز ملاک عمل قرار دهند.
عصمت یکی از مفاهیم عمیق روحانی مندرج در آثار دیانت بهائی است. هر یک از احبّای عزیز بعد از تعمّق در بیانات مبارکه طبعاً فهم و برداشت خود را از هر موضوع خواهد داشت. امّا نظرات شخصی نباید به دیگران تحمیل گردد و یا آنقدر بزرگ شود که به صورت عقیده‌ای که در نصوص مبارکه یافت نمی‌شود متشکّل و عرضه گردد. دوستان عزیز در تبادل افکار خود راجع به بیت العدل اعظم، مرجع کلّ امور، باید مراقب باشند که نه مقام آن را کم شمارند و نه خصیصه‌هایی مبالغه‌آمیز به آن نسبت دهند. بهترین انذاری که در این قبیل موارد باید به خاطر داشت، بیان مبارک حضرت عبدالبهاء است که به مناسبت اختلاف نظر بین بعضی از مؤمنین در بارۀ مقام آن حضرت مرقوم فرمودند:
... از این مباحث نتیجه و ثمری نه بلکه باید ما کلّ این گونه مباحثات و منافسات را در کنار نهیم بلکه فراموش کنیم و به آنچه که امروز واجب و لازم است قیام نماییم زیرا این مباحث لفظ است نه معانی مجاز است نه حقیقت. حقیقت واقع اینست که کل متّحد و متّفق شده این عالم ظلمانی را روشن نماییم و این عداوت و بیگانگی بین بشر را بنیاد براندازیم به نفحات قدس خُلق و خوی جمال ابهی جهان را معطّر کنیم و به نور هدایت شرق و غرب را منوّر نماییم خیمهٴ محبّت اللّه برافرازیم و جمیع را در سایهٴ آن درآوریم و کل را در ظلّ شجرهٴ مبارکه راحت و آسایش بخشیم دشمن را از شدّت مهربانی حیران کنیم و گرگان درندهٴ خون‌خوار را آهوان صحرای محبّت اللّه نماییم ظالم را حلاوت مظلومی بچشانیم و قاتل را تمکین و تسلیم مقتولان بیاموزیم آیات توحید منتشر نماییم و محامد و نعوت ربّ جلیل ترتیل کنیم نعرهٴ یابهاءالابهی به اوج اعلی رسانیم و فریاد اشرقت الأرض به نور ربّها بمسامع اهل ملکوت رسانیم.
بیت العدل اعظم از احبّای عزیز تمنّا دارند که درگیر این گونه مباحثِ بیهودۀ فقهی که در ادوار گذشته موجب اختلاف و نفاق گردیده نشوند تا مبادا از وظیفۀ خطیر خود در قبال ترویج وحدت عالم انسانی باز مانند و نقش عهد و میثاق حضرت بهاءالله در ایجاد وحدت افکار، افئده و ارواح را از نظر دور دارند.
با تقدیـم تحیّات
دارالانشاء بیت العدل اعظم